XXI wiek to czas postępu, szybkiego rozwoju, humanitaryzmu, samoświadomości i czas szybkich zmian. Wydawać by się mogło, że coraz bardziej cywilizowany świat nie da się zamknąć w jednej granicy, a słowo degradacja przestaje mieć do niego zastosowanie. Wszyscy się myliliśmy, bo nadal 143,4 mln ludzi nie jest już wystarczająco nazywanych zwierzętami.
„Każde pokolenie ma swoje koszmary” – napisała w 2010 roku w swojej powieści wybitna ukraińska pisarka Lina Kostenko. Dziś kilka pokoleń Ukraińców przeżywa koszmar który zaczął się 2014 roku. Następnie w 2014 roku Półwysep Krymski został czasowo okupowany przez Rosję, a wojna na wschodzie Ukrainy (w Donbasie), która rozpoczęła się utworzeniem terrorystycznych „Donieckiej” i „Ługańskiej” „republik ludowych” przez rosyjskie służby specjalne pod przykrywką działań „ludowych”.
24 lutego 2022 roku Rosja dokonała pełnoskalowej inwazji na Ukrainę, rozpoczynając krwawą i bezwzględną wojnę, która zniszczyła i nadal niszczy wszystko wokół. Dla Rosji nie ma rozróżnienia między wojskowymi, cywilami i dziećmi, nie ma pojęcia etyki wojskowej, nie mówiąc już o człowieczeństwie.
Według Biura Wysokiego Komisarza Narodów Zjednoczonych ds. Praw Człowieka od początku wojny zginęło co najmniej 8000 cywilów, w tym 487 dzieci. Te liczby to tylko zweryfikowane i udokumentowane zgony, ale rzeczywista liczba ofiar jest tysiące razy większa. Prawdziwe liczby strat z powodu rosyjskiej agresji – ludzkich istnień, zniszczeń, szkód – będą musieli poznać i zrozumieć Ukraińcy w przyszłości. Każdego dnia na Ukrainę nadal lecą rakiety, prawie zawsze powodując ofiary, w tym dzieci, i każdego dnia giną żołnierze broniący swoich domów przed rosyjskimi nie ludźmi.
Jednak w tych brutalnych realiach dzielny naród ukraiński nadal żyje i walczy o ich niepodległość, każdy na swoim froncie. Jednym z najważniejszych frontów jest front informacyjny. Rozpowszechnianie prawdziwych faktów i dostarczanie społeczności międzynarodowej codziennych informacji o okrucieństwach popełnianych przez Rosjan nie pozwoli światu zapomnieć o obliczu tej wojny.
Ukraina broni całej Europy i nikt nie może być choć częściowo niezaangażowany w te wydarzenia. Każdy z nas ma swoje życie, swoją rutynę i osobiste problemy do rozwiązania, męczą nas te straszne wydarzenia i czasem możemy dać sobie czas na regenerację. Nie możemy jednak zapominać o cenie naszych spokojnych dni, bo rosja nie poprzestanie tylko na Ukrainie, jeśli nie zareagujemy w porę i nie będziemy wspierać Ukraińców w każdy możliwy sposób.
Niedawno organizacja “Safe Ukraine” i jej przedstawiciel, psycholog wojskowy Andrij Kozińczuk, zorganizowali charytatywne przedstawienie o miastach Ukrainy, które zostały zajęte przez rosyjskich terrorystów. Na wystawie, która odbyła się w Akademii Vistula, za pomocą okularów VR można było zobaczyć, jak wyglądają miasta Bucza, Irpin, Borodianka, Izyum po de-okupacji oraz największy na świecie samolot “Mriya”, który został zniszczony przez terrorystów w wyniku ostrzału.
W ten sposób każdy mógł przekazać darowiznę na rzecz Sił Zbrojnych Ukrainy i na własne oczy zobaczyć niszczycielskie szkody, jakie okupanci wyrządzili w miastach, a przede wszystkim spróbować zrozumieć uczucia ludzi, którzy stracili swoje domy i bliskich, bo te straty powodowały nie tylko szkody fizyczne, ale i psychiczne.
Wyobraź sobie, że całe miasta Ukrainy, w których kwitło życie ludzkie, stały się piekłem dla Ukraińców podczas okupacji, gdzie byli torturowani przez rosjan.W Irpieniu, który znajduje się niedaleko Kijowa, sytuacja była bardzo krytyczna. Budynki były zbombardowane, mieszkania splądrowane. Ludzie leżeli po prostu na ulicach. Natychmiast po wyzwoleniu władze ukraińskie zajęły się przywracaniem życia w mieście. Od momentu wyzwolenia wiele przedsiębiorstw wznowiło działalność, co pozwoliło wielu ludziom znaleźć pracę. Rozpoczęło się odbudowywanie infrastruktury społecznej przedszkola, szkoły, placówki medyczne. Artyści występują zbierają pieniędzy , a następnie odbudowują całe domy dla rodzin. W Iziumi , który znajduję się na Wschodzie , od razu po wyzwoleniu przywrócono dostawy prądu i gazu. Chersonie odbudowy trwały nieco dłużej, ale teraz ludzie mają dostęp do podstawowych potrzeb.
Jednak życie wyzwolonych miastach zdecydowanie nie jest łatwe. Wiele ludzi straciło pracę , a miejsc pracy brakuje, ceny wszystkich produktów wzrosły wielokrotnie. Ale ludzie odczuwają pewien optymizm, ponieważ wyzwolenie i odbudowa daję nadzieje na lepszą przyszłość.
Nic nie może usprawiedliwić tych strasznych zbrodni, które terrorystyczne państwo Rosja popełniło i nadal popełnia na Ukrainie.Każda zbrodnia popełniona przez Rosjan wyryła w sercach Ukraińców gniew, który zamieniają na datki dla ukraińskich sił zbrojnych, wykorzystują ten ból aby się nie poddać i dalej żyć mimo tych strasznych wydarzeń. Kraj 28 razy większy od Ukrainy i posiadający drugą co do wielkości armię na świecie od ponad roku próbuje zdobyć kraj wielokrotnie mniejszy, próbując zniszczyć naród ukraiński.
Cóż, nie udało im się, nie zdobyto Kijów w ciągu trzech dni,nie udało im się zobaczyć uciekającego prezydenta Ukrainy, nie udało im się zmniejszyć naszej wiary i jedności. Dlaczego – zapytacie?
Bo to są dwa zupełnie inne narody, mają zupełnie inne wartości i cele, bo Ukraińcy są świadomi i zjednoczeni, bo ich świadomość narodowa jest zakodowana na poziomie genetycznym.
Kiedy kraj terrorystyczny głośno świętuje swoje zwycięstwo 9 maja, Ukraina nadal się zmienia i nadaje rzeczom inne znaczenie i wartość nawet w mrocznych czasach. Tak więc prezydent Ukrainy Wołodymyr Zełenski podpisał dekret, że 9 maja Ukraińcy będą obchodzić Dzień Europy, a 8 maja Dzień Pamięci i Zwycięstwa nad Nazizmem w II wojnie światowej 1939-1945.
Ukraińcy i Rosjanie nie są braćmi, nie są tacy sami, zaczynając od języka, a kończąc na najważniejszej rzeczy – człowieczeństwie.
Teraz Ukraińcy codziennie znoszą rakietowe ataki ze strony barbarzyńskiego wroga. Ale Ukraińcy nie poddają się. Artyści nagrywają coraz więcej ukraińskich piosenek i zbierają pełne sale koncertowe po całym świecie, zbierając pieniędzy na rzecz sił zbrojnych a każdy duży artysta ma swoją fundację. Rosyjskojęzyczne piosenki zniknęły z ziemi ukraińskiej. Obywatele, którzy wyjechali, aktywnie przekazują darowizny na rzecz sił zbrojnych.
Więc jest ciężko, ale Ukraińcy w jeden głos powtarzają: «Bez prądu, wody i komunikacji ale najważniejsze, że bez was» . W tej wojnie niema alternatywy. Jest albo strona dobra albo strona zła. Ponieważ Ukraińcy bronią swojego domu., i teraz zwycięstwo Ukrainy jest zwycięstwem światła nad ciemnością, zwycięstwem demokracji nad terroryzmem.
Artur Kosmyk, Alina Matviichuk